Open Brief getekend door +144 organisaties

Aan hen die ons land besturen,

Eén op de vijf vrouwen die u kent, zal ooit tijdens haar leven voor een zwangerschapsafbreking kiezen. De vraag naar kwalitatieve abortuszorg is groot. Jaarlijks zullen 20.000 vrouwen kwaliteitsvolle abortuszorg- en hulpverlening zoeken. En toch blijft een wet op maat van de noden een eindeloze klim. Toen onze buurlanden in de periode 1967 - 1984 abortus liberaliseerden, duurde het in België tot 1990. Pas in 2002 werd de terugbetaling van de ingreep in orde gebracht. Al sinds 2015 weten politici exact wat ze moeten doen om kwaliteitsvolle abortuszorg toegankelijker te maken. Ondanks een stabiele meerderheid ​ en brede wetenschappelijke consensus blijft de wet geblokkeerd worden.

De rekening van die stilstand wordt jaarlijks gepresenteerd aan alle vrouwen die kiezen voor een abortus, de 400 vrouwen die noodgedwongen naar Nederland moeten én aan hen die er zelfs niet geraken.

Het is verleidelijk om te vervallen in de casuïstiek van spectaculaire verhalen. Er zijn immers al zoveel mythes en misvattingen rond abortus. Maar we kunnen niet heen om de onrechtvaardigheid van het huidig systeem. Vrouwen die al in een kwetsbare context zitten, duwen we nog dieper de grond in. Zij zijn het die tot 1.400 euro voor de ingreep moeten ophoesten. Zij zijn het, die gewoon brute pech hebben en door de politieke blokkade gedwongen worden om te leven in een realiteit waarin ze geen inspraak hadden. Wat is het alternatief? Vrouwen dwingen om zwanger te blijven?

Elke beleidskeuze heeft een kost. Maar het embargo op een vrije stemming heeft énkel een kost. Ze komt niemand ten goede.

Dit zijn geen uitzonderlijke verhalen. Zij zijn realiteit voor talrijke vrouwen. Ze vragen geen medelijden, enkel de tijd en de ruimte om zelf te beslissen. Al drie parlementaire generaties lang ligt er een oplossing klaar. Het expertenrapport dat in de vorige legislatuur door de regering gevraagd werd, ​ wijst evenzeer naar een uitbreiding van de termijn van minstens 18 weken. Maar telkens weer wordt de stemming uitgesteld of geblokkeerd. Ondertussen blijven vrouwen de grens oversteken, blijven sommigen gevaarlijke methodes proberen, en blijven mensen in de meest kwetsbare context zonder uitweg achter.

We begrijpen dat dit een onderwerp met een ethische dimensie is. Daarom moeten wetten die over het eigen lichaam en zelfbeschikking gaan, ontstaan uit een breed gedragen maatschappelijke consensus. Dit beslissen partijvoorzitters en ministers niet achter gesloten deuren. Daarom pleiten we voor onderstaande oplossing.

Onze boodschap aan onze politieke vertegenwoordigers is helder:

Vandaag, op 3 april, worden we met de verjaardag van de Abortuswet herinnerd aan de basisprincipes van onze democratie. We streven steeds naar beter. En waar we weten dat de inspanning nooit kan stoppen, is de mogelijkheid tot vooruitgang toch heel concreet. Niet enkel voor de honderden vrouwen die nu noodgedwongen de grens naar Nederland oversteken, maar ook voor de vrouwen die daar niet geraken.

Het is zover.

Nu is het aan u.

Zij die ondertekenen,

(Deze coalitie van 144 maatschappelijke organisaties bevat voortrekkers in de slachtofferhulp van seksueel geweld, armoede- en gezondheidszorg, studentenverenigingen, sociaal-culturele verenigingen,..:)

Wil je dit ook mee tekenen? Dan kan nog gerust via dit:

Aarzel niet me te contacteren voor vragen en meer info:

Patricia Van de Velde

Dir. Externe relaties & Woordvoerder, deMens.nu

• patricia.vandevelde@demens.nu
• 0486299922

• www.demens.nu